از دستهایمان بیرون رفتهایم
از چشمهایمان
و همهچیزِ این خاک را کاویدهایم:
ــ ما بههمراهِ آب و باد و خاک و آتش
تبعیدِ این سیاره شدهایم
و اینجا
زیباترین جا
برای تنهاییست.
کسی در من همهچیز را خواب میبیند.
آتشی برای آتشی دیگر / شهرام شیدایی
پ.ن : روحش شاد اما خدایا به عقیده تو ۴۲، سالگی یکم برای مردن زود نیست؟؟