سخنی چند با ابراهیم حاتمی کیا
خسته نباشید استاد.
حلقه سبز هم تمام شد و شما با مهارت نشان دادید که ساختن فیلمی با موضوعیت دینی ، آموزشی، اجتماعی ، بهداشتی و پزشکی، روح شناسی، علمی - تحقیقاتی - تخیلی، ماورائی ، حیات وحش ( مربوط به لاک پشت صحنه آخر ) در ژانر رومنس - تراژدی - کمدی ، برای سرکار گذاشتن ملت سرگردان در کانالهای سیمای ضرغامی هیچ کاری ندارد که هیچ ، بلکه با ساختن یک فیلم میشود ملتی را از اهداء عضو پشیمان کرد چرا که به گفته سازمان اهداء و دریافت عضو بعد ازمشاهده این فیلم اغلب خانواده ها از اهداء عضو به زندگان پشیمان شدند زیرا احساس میکردند روح مرده مورد نظر درعذاب است و بهتر است جنازه را صحیح و سالم به خاک سپرد تا بعد از مرگ آواره خانه دختر مردم شود.
البته این فیلم در جامعه هم فوایدی داشت با این عنوان که بسیاری از بانوان محترمه بعد از مشاهده این فیلم به این نتیجه رسیدند عاشق یک روح شدن مزایایی دارد که مذکرجماعت از آن بی بهره باشند. حداقل اینکه روح نه خواهر دارد نه مادر. همه جا چشم بسته ، دست به سینه حضور دارد و مهمتراز همه اینکه از چشم زنان دیگر در امان است.
البته در کارنامه کاری شما آثار درخشان زیادی میتوان یافت قابل تقدیرو در خور ستایش اما امیدوارم نیکلاس کیچ هرگز این فیلم را نبیند چرا که با دیدن بدلش در حلقه سبز اگر سکته نکند حتما دست به خودکشی خواهد زد !!
شازده خانوم سلام.
زیاد با نظرت موافق نیستم چون من از کسانی هستم که عضوء هایم را پس از مرگ اهدا کردم تا شاید توشه ای برای سفر آخرتم باشم .
ولی در مورد نیکلاس کیج خیلی حال کردم .
به زودی در باره این مطلب و کارتم وبلاگم را به روز خواهم کرد .