همه به صف.
یونیفرم های خاکستری .
از جلو نظام.
مقنعه های سیاه.
از پشت سر
کسی عاشقانه هایش را زمزمه میکند.
الله اکبر !!
شما ! بیرون از صف.
دستها روی میز.
ناخنها کوتاه.
کیفها روی میز.
شما ! بیرون از کلاس. ..
بیرون از کلاس،
کسی عاشقانه هایش را روی دیوار جا میگذارد.
تقدیم به مدیر اسبق راهنمایی قدوسی ، کسی که ما را با کابوسی به نام مدرسه آشنا کرد تا نمونه مردمی شود.
سلام عزیزم
عالی بود
اما من ترجیح می دم بجای این خاطرات
خاطرات خوبمو به یاد بیارم
واقعا اینقدر خاطرات بدی از سال های مدرسه داری؟؟؟ من که حتی الان خاطره های بدم هم به نظرم قشنگ میاد !!!!!
سلام. سال نو مبارک!
به نظرم خیلی سریع حس ت به شعر تبدیل شد. چون از تصاویر و واژه های دم دستی استفاده کردی، نه ساده. ایده ی عشق مقابل انضباط خیلی هم تو شعر هم داستان استفاده شده. می تونستی با ایده ی جدیدتری به ش بپردازی.
تمام شعر توصیف چیزهاییه که ما هم دیدیم، نه نگاه و زاویه یی که تا به حال به ش پرداخته نشده. از این کار هم نهایت هم دردی و احساس مشترک به وجود می آد نه درک عمیق تر فاجعه که برای خیلی ها می تونه تو تمام زندگی ادامه داشته باشه. به نظر من این ها تصاویر مهم تر و عمیق تری هستن که می شد به شون بپردازی. بچه یی که دچار افسردگی می شه. کسی که ترک تحصیل می کنه. تو این شعر اون کابوس ِ پی نوشت نیست. هست؟
یکی از کارکردهای مدرسه همینه....کشتن فردیت
هرچند که مثل همیشه موفق نیست.
درود
همه باید اونیفرم می شدیم.منظورلباس نبود.فکر بود.همه محکوم به نفهمیدن بودیم.بدون اونکه بدونیم. الان خیلی ازمحصولات تولیدشده دهه 60 یاعملی هستن یا عمله.همانهایی که سر صبح به جای ورزش صبحگاهی تمرین نفرت می کردن.مرگ برصدام و مرگ بر آمریکا و... فقط مرگ ونفرت.
بدرود
مثل پرسپولیس!
اره .منم خوباش یادم مونده.شیطونی هاش و...
سلام.
از خاطره گریزی نیست.
من هم نمی توانم هیچ کدام از اتفاقات تلخ گذشته را فراموش کنم. مدرسه٬ سربازی٬ کتک هایی که خوردم و غیره.
متن خوبی برد. من را یاد گذشته انداخت.
من هم آپ کرده ام. منتظرتان هستم.
درضمن، شما را لینک کردم.
درود بر شما.
سلام من برای اولین بار که میام به وبتون جالبه پستتون هم همینطور من اصلا مدرسه رو دوست نداشتم و ندارم و دلم برای بچه ها میسوزه مخصوصابرای اونایی که شیفت صبح هستن .غوغای پنهان منتظر حضور شماست ...
سلام بااین نوشته یاد دوران مدرسه افتادم. کتانی سفید ممنوع . جوراب سفید ممنوع. با خط کش اندازه میگیریم پاچه شلوارت ۴۰ سانتی متر باشه. مقتعه سیاه چونه دار. کیف رنگی نداشته باشید . نخندید. ساکت . شلوغ نکنید. موسیقی ممنوع. یه تار مو بیرون باشه همچین می فرستیمتون به جهنم که به جهنم آخرت نرسیدو.... چی شد نتیجه اش .... فساد الان جامعه نتیجه اون همه زورچپونی اون موقع هاست.
سلام
ظاهرا تو هم حس من رو داری!
یادمه وقتی دیپلم گرفته بودم، همون سال اولی که دیگه بعد از دوازده سال مجبور نبودم اول مهر صبح زود از خواب بیدار بشم ، با اینکه خوابم نمیومد ولی مخصوصا خودم رو تا ساعت دوازده ظهر به خواب زدم تا تلافی همه ی اون دوازده سال رو بکنم
ترتیب این خانم مدیر نمونه مردمی رو دادی اساسی
بگذر
گذشت خیلی لذت بخشه
اما من یکی هیچوقت نمیتونم بگذرم تو را نمیدونم
واقعا ! من که با همه بدی هاش دلم لک زده واسه مدرسه
آفرین لذت بردم.حیف که لذت بردم ونمی تونم به طنزبگیرمتون شعرخوبی بود....آره تصدقت ماهمه کاره وهیچ کاره ایم. نصرت رحمانی شعری داره معروف.توش میگه: من هیچ کاره ام/مانندیک وزیر/وقتی توهیچ کاره ای یعنی که شاعری/گیرم ازاین کنایه هیچ نفهمی...ادامه داره .پیشنهادمیکنم کتاب میعاددرلجن روازاین زنده یاد بخونی.ممنون.ولی حیف که...!
السلام علی بنت السلطان
اتفاقا همین امروز بود که در گوشی رندی از شیوخ بلاد کفر جمعی از رندان مونث را دیدندی که در جلوی تخته برخی حرکات شنیعه و موزونه می کردندی !
گفتیم که گر دردی در دل دارندی باری دیگر دوره ی راهنمایی سپری کنید !
سلام . خوبید . به مناسبت دو سالگی فعالیت وبلاگم با مجموعه عکس های اصغر بیچاره به روز هستم . امیدوارم در آستانه سومین سال فعالیتم همچنان از وجود ناب و احساس هنرمندانه شما بهره مند شوم ؛ به خود می بالم که دوستی چون شما دارم . در همه حال سلامتی و موفقیت را برایتان آرزومندم . ارادتمند کوچک شما : محمد جواد نعمتی
لعنت بر آن مدیر خود فروخته و درود بر شمای فرهیخته.
http://my-blueberry-night.blogfa.com/
سلام... شما شاهزاده هستین؟... منم شاهزاده م...
سلام شازده خانومی! چقدر تلخ بود. اما قشنگ و خاطره انگیز! یاد اون روزها به خیر به منم سر بزن! دوس داشتی لینکم کن که بتونم و بتونی همیشه همدیگه رو بخونیم.
سلام عزیزم نمی دونم دقیقا که نوشته ای که تو وبلاگم گذاشتم مال کی بوده همونطور که بالای متن نوشته بودم .وقتی متن به دستم رسید خیلی برام جالب بود و گذاشتم توی وبلاگ تا دوستان عزیزم هم بخواننش. موفق باشی
همین دو سه روز پیش با هم دبستانی! هام درباره ی 5سال متوالی طوسی!!! پوشیدن و .... صحبت می کردیم ! ... البته در درددل وقتی باز شد که سارافون و پیراهن های رنگارنگ دبستانی های امروزه را دیدیمممممم !!! ....
توی همین چندخط همه ی حرف ها را گفته بودی:)
بیرون از کلاس،
کسی عاشقانه هایش را روی دیوار جا میگذارد
.
.
اندر باب سیب
لباس فورم ما شلوار خاکستری بود کت صورمعه ای و پیراهن آبی بعضی بچه ها زیر لباس شان لباس داشتند . شلوار لی و..
مزه خط کش خوردنها روی دست
گوش پیچوندنا تو سرما
اسلاح مو از ته(شما نداشتین)
....اینا یادته؟
سلام شازده خانم
خوبی؟
مرسی که تو این مدت که نبودم > منو مورد لطف خودت قرار داده بودی.
و اما از مدرسه گفتی و داغ دل ما رو تازه کردی.باید اعتراف کنم که مدرسه رو هیچ وقت دوست نداشتم نه اون مدیر سیبیلومونو که هر روز صبح که نیم ساعت زودتر به مدرسه می رفتم به خاطر کار مامان و بابا >منو کنار دیوار وامیسوند و هر چی مامان بابا واسش توضیح می دادن کار خودشو می کرد تا اون معلم کلاس چهارم که سر امتحان ثلث سوم که دید نمره ی بیست شاگرد اولش داره ۱۹ می شه زد تو گوشمو جواب درست سوالو بهم گفت.
از مدرسه واسم این تجربه های تلخ مونده ولی خیلی چیزای خوبم مونده که باعث می شه مدرسه رو خاکستری ببینم نه سفید و نه سیاه.
شاد باشی
باور کنید نمی دانم چه بر سر " من " و " می نویسم " هایم آمده که به " نمی نویسم " ها تبدیل گشته اند ، ولی هر چه بر سرشان آمده باشد قول می دهم که می نویسم هایم را دیگر همواره بنویسم ...
با پستی جدید به روزم.تنهام که نمی ذاری؟
شاد باشی
معلومه اساسی اذیتتون کرده
من همچنان منتظر حضورتان هستم.
درود بر شما
سلام. ممنون که سر می زنی. خوشحالم که از شعرم خوشت اومد. مرسی.
هر وقت خانوم بهداشتمون ناخنهای منو میدید بلند بود ولی چون دوستم داشت هیچی بهم نمیگفت . اینقدر حال میداد .
ولی یه بار لیوانم رو نبرده بودم با دست آب خوردم یکی رفت به ناظممون گفت اونم منو دعوا کرد .
خوشحالم از این که دیگه دبستان نمیرم .
سلاااااام شازده خانومم..
دقیقا درکت میکنم چون سه سال آخر دبستان نمونه مردمی بودم..
و کل راهنمایی و دبیرستان نمونه دولتی...
حالم از هرچی نمونه بود بهم میخورد..ولی الان دیگه یادم رفته..
دلم تنگ شده بود...
من که خاطره ی بد نداریم از مدرسه ی کودکیم ....
خوش به حالم !چون انگار به تو خیلی بد گذشته ...
شازده خانم گل بادرودی گرم......
خوبی جان خواهر؟
بسیارزیبا و دلچسب وعمیق.........آفرین براین خلاقیت شما
کاش نام این خانم مدیرراهم می نوشتی
تندرست وموفق وبهروزباشی
bekhatere in neveshtatam ke shude vaghean mikham linket kunam khushal misham toam inkaru bukuni!merC
سلام.
آپ قبلی را که نخواندید. با یک نامه از ابراهیم نبوی آپ هستم.
توصیه می کنم حتما نامه را بخوانید.
درود بر شما.
سلام شازده بابا اینقده دنیارو خاکستری نبین سفیدی هم داره مگه نه ؟ این همه شازده شازده میگن شمایی بابا توکه خیلی گلی وسنبلی وبلبلی قلم خوبی هم که داری دیگه چه میخای با وبلاگ یه پیرمرد چطوری ؟ قدمت روی چشام فقط بپا از خنده روده بر نشی
این پست آخر خیلی زیباست
آخرین نوشته تان که حال و هوای عربی داشت بدون نظر خواهی بود.چرا؟؟
همان قهوه تلخ و سیگار هم میتواند حال و هوای معنوی بیافریند بدون نیاز به آن مکعب.
همواره شادی و شادمانی شازده خانممان را خواستارم.
بروزم
سلامهمینکهاینقدرتعدادبازدیدکننده بالاست نشاندهنده کارهایخوب توست.تنوع جالبی که دراین مطالب هست همیشه مراازاینکه به اینجاآمدم خوشحال می کند.دستت دردنکند.
من باید یه اعترافی کنم بهت من هر دفعه که میام اینجا این پستتو می خونم و هر دفعه قد اولین بار حال می کنم!عاشق این تکستم!
دوباره خوندمش دوباره دوسش داشتم!